Sa mundo natin kung saan ang 'resilience' ay nauuwi sa 'silence' – may habilin ang Rappler sa mga bagong gradweyt
Gagradweyt ka ba ngayon?
Masuwerte ka, dahil ang mga naunang mga grumadweyt sa iyo, ni hindi naka-martsa, at nagkasya na lang sa virtual.
May iba ngang gradweyt ng 2020 na ni hindi nakalahok sa virtual event, at nagkasya na lamang sa panonood ng YouTube stream kung saan binanggit lamang ang kanilang pangalan at ipinakita ang kanilang larawan nang ilang segundo.
Sabi ng isang magulang na nakausap ng Rappler na may anak na nagtapos noong 2020, halos walang iniwang matamis na alaala ang graduation ng anak sa kanilang pamilya. Gamit ang teknolohiya, hindi nila naramdaman ang pagmamahal ng paaralan, guro, at kaklase. Passive viewer lang sila sa makasaysayang yugto na iyon sa buhay ng anak. Malungkot.
Pero deserved mo ito Batch 2022, tulad ng isinulat ni Prof. Joselito De los Reyes sa Saludo sa Batch 2022.
Una nilang dinanas ang K to 12 Program, ang binagong curriculum kasabay ng putok ng bulkan, pandemya, bagong learning platform, mga nangangapang propesor, hiwalayang Moira at Jason. Nangulila sila, inulila, napagod, nalungkot. Ngayon, sa kabila ng lahat ng patong-patong na health and safety protocols, sa wakas, hindi ba, dasurv ng Batch 2022 ang face-to-face na seremonya para makapagtapos?
Dahil kayo ang resilient class of 2022.
Kayo ang klase na binayo ng pagsubok ng pandemya at bulkan. Hindi simpleng paghamon ang pinagdaanan ‘nyo – ito’y mga pagsubok na biblical proportions ang gulpe de gulat. Nabuhay kayo sa yugto ng kasaysayan na katumbas ng Great Plague of London noong 1665 at Spanish Flu pandemic noong 1918.
Paumanhin mga graduate sa salitang resilient. Alam naming madalas gamitin ang salitang ito na excuse sa pagpapanatili ng maling sistema. Naging excuse ito sa pagtitiis, sa pagiging doormat, pag-ra-rationalize ng bullying, pagpapalusot sa mga may sala, pag-iwas sa conflict dahil tayo’y bansa ng mga takot sa komprontasyon – sa madaling salita – naging synonym ang resilient ng silent. Naging kasing-kahulugan ito ng pananahimik.
At ‘yan ang iiwan naming mensahe sa inyo, mga gradweyt ng 2022. Huwag manahimik.
Pinanday kayo ng apoy ng bulkan at yelo ng pandemya (pasensiya na sa pag-e-evoke ng Song of Ice and Fire ni George R.R. Martin).
Nagkamalay kayo sa panahon ng pagdanak ng dugo sa aspalto sa ngalan ng giyera kontra droga.
Nasaksihan ninyo paano nakuba ang inyong mga magulang sa hirap ng buhay: andiyang mawalan ng trabaho, kapusin ang pamalengke sa taas ng presyo ng bilihin, at mabilad maghapon sa araw dahil walang masakyan sa panahon ng pandemya patungo sa trabaho.
Naranasan ninyong mamatayan ng kapamilya, malugmok sa depresyon, hindi maka-cope sa long distance learning, at mabale-wala ang lahat ng ito dahil lagi’t laging may mas minalas kaysa sa inyo kaya’t tila wala kayong karapatang mag-inarte.
Naubos man ang luha ninyo sa pag-iyak sa pagkatalo ng minamahal na kandidato, o humalakhak man kayo sa tuwa dahil sa pagkapanalo ng napupusuang contender – aminin man o hindi – may agam-agam na hatid ang bukas.
Huwag manahimik pero manindigan sa maprinsipyong di-pagkakaunawaan. Agree to disagree, ika nga.
At yan ang pangalawa naming mensahe: Maging matapang sa harap ng tunggalian, maging bukas sa malayang talakayan.
Talo tayong lahat kapag nagsipagtago tayo sa sarili-sarili nating mga kuweba. Okay lang magkakalyo tayo sa kiskisan, sa bakbakan – pero hindi kailangang maging bastos o brusko.
Pangatlo at huling mensahe sa mga gradweyt: Huwag tumigil sa pag-aaral.
Hindi pa tapos ang inyong edukasyon. Matuto, maging bukas sa bagong pananaw, at mag-enjoy sa mga paghamon. Magsisimula pa lamang ang panibago ninyong unibersidad, ang unibersidad ng aspalto’t lansangan, ang unibersidad ng buhay.
Huwag maging resilient, maging matapang. #CourageOn – Rappler.com
